‘Mijn dagen zijn door Eigen Kracht aardig veranderd. Ik heb nu een opleiding gekozen. Vandaag ben ik de hele dag op mijn stageadres geweest en heb ik tussen de metershoge kapucijners rondgelopen. Dat is gewoon mijn plek. Dat te weten vind ik heel fijn. Dat is een groot verschil met de dagen voor Eigen Kracht’.
Deelneemster Paula werd aangetrokken door het project Eigen Kracht omdat ze graag met iemand wilde praten over wat ze kan, en hoe het op haar leeftijd verder moet. ‘Ik kon eigenlijk niet meer goed bepalen wat ik nog voor mogelijkheden had. Een tijd geleden heb ik een loopbaantraject gedaan. Daar kwam toen uit dat ik de koksopleiding moest gaan doen. Ik ben daarmee begonnen, maar door fysieke problemen moest ik ophouden. Toen dacht ik: nu weet ik het echt niet meer. Dat is vooral waardoor ik heel graag weer met iemand wilde praten. In mijn eigen omgeving is dat niet heel vanzelfsprekend.’
Die iemand vond Paula in coach Ildikó. Samen gingen ze aan de slag en voerden veel gesprekken. Paula vond de aanpak van Ildikó erg prettig. Van tevoren vroeg ze zich wel af hoe de rolverdeling tussen hen zou zijn. ‘Ik vroeg me van tevoren af hoe dat zou gaan. Ik heb bij Eigen Kracht aangegeven dat ik iemand zoek om mij te coachen en Ildikó heeft aangegeven dat ze iemand wil begeleiden. Dan ga je niet over en weer je eigen leven evenveel uitlichten.’ Uiteindelijk voelde Paula zich meteen vrij om te vertellen wie ze was en waar ze stond. Ildikó vertelde hier en daar ook iets over zichzelf. ‘Dat vond ik heel fijn, dat Ildikó niet helemaal niks heeft gezegd over zichzelf en tegen zei: vertel jij maar. Dat is toch best belangrijk.’ Paula vond het ook prettig dat er gewoon iemand was om mee te praten. ‘Ik had kennelijk iemand nodig, waarbij je gewoon over jezelf gaat praten, en die iemand heeft het goede met je voor. Dat is erg bijzonder en heel fijn. Het is een soort gebruik maken van, maar dan in goede zin. Ik heb het gevoel dat ik dingen geplukt heb en dat ik daar heel veel aan heb.’
Ildikó beaamt dit: ‘Wat heel erg heeft geholpen, is dat Paula vanaf het begin helemaal open was. Ze heeft me zoveel informatie gegeven, dat het voor mij makkelijk was om haar te helpen.’ De training die de coaches van Eigen Kracht volgen heeft Ildikó geholpen bij haar aanpak. Maar ze is ook opgeleid als coach. Van jongs af aan zat het coachen er al in. ‘Ik denk dat ik eigenlijk mijn hele leven al een coach was, zonder diploma.’
Naast de gesprekken met Ildikó heeft Paula via Eigen Kracht meegedaan met een massagecursus en kreeg ze een rondleiding in het naaiatelier van I-did. Hier kunnen mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt een gratis opleiding tot kleermaker of naaister krijgen. Dit vond ze een ontzettend leuk concept en als ze niet voor de land- en tuinbouwopleiding had gekozen, zou ze dit zeker kunnen zijn gaan doen. In de gesprekken met Ildikó kwam ze erachter dat land- en tuinbouw echt haar passie is. ‘Ik heb lang een natuurterrein beheerd en dat is opgehouden. Nu merk ik dat ik daar een soort verdriet of rouw over heb. Dat ik dat allemaal kwijt ben. Ik weet nu dat ik dit echt moet gaan doen.’
Wat Paula het meest is bijgebleven, is dat ze gesteund is in haar zoektocht. ‘Dat is voor mij het allergrootste geweest. Dat er iemand was, en nog wel iemand een stuk jonger dan ik, die gewoon tegen mij zei: kom op, het kan gewoon, ga maar kijken. Het vertrouwen dat ik dat nu kan gaan doen is er.’ Ook Ildikó ziet dit terug. ‘Ze ziet er helemaal anders uit, vind je niet?’
Coach Ildikó kijkt ook met een goed gevoel terug op de coaching. ‘Ik had niet verwacht dat iemand tegen zou komen die zo in mijn wereld past. Ik heb van de levenservaring van Paula geleerd. Ik heb iemand zien ontplooien, opengaan, echt heel mooi. Ik heb iemand in vier maanden steeds zekerder zien worden en haar weg zien vinden. We hebben het gehad over genieten van het hier en nu. En als je dat doet komt het naar je toe, daar geloof ik in. Een keer kwam Paula naar me toe en zei: ‘Ik heb gedroomd dat ik het kan.’ En op dat moment kwam het naar haar toe. Dat is een soort draai, die je alleen zelf kan maken. Iemand kan je steunen, maar alleen jij kan die draai maken. Ik denk dat je op dat moment je eigen talenten en inspiraties vindt.’
De toekomst ziet Paula hoopvol tegemoet. Hoe het er precies gaat zien weet ze nog niet. ‘Ik zie het als een route, en niet zozeer als een plek die ik in de toekomst kan aanwijzen. Het is meer een pad dat ik hoopvol insla. De land- en tuinbouwopleiding gaat twee jaar duren. Het leuke is, het is een heel gemêleerd gezelschap. Ik weet zeker dat ik mensen en ideeën tegenkom onderweg. En als het niet uitdraait op een baan waarmee ik geld verdien, dan zie ik ook wel weer verder. Dan beschouw ik het toch als iets wat ik ontzettend graag wil leren en waar ik beter in wil worden. Maar het zou toch fijn zijn als ik ooit een baan krijg.’
Deelneemster Paula werd aangetrokken door het project Eigen Kracht omdat ze graag met iemand wilde praten over wat ze kan, en hoe het op haar leeftijd verder moet. ‘Ik kon eigenlijk niet meer goed bepalen wat ik nog voor mogelijkheden had. Een tijd geleden heb ik een loopbaantraject gedaan. Daar kwam toen uit dat ik de koksopleiding moest gaan doen. Ik ben daarmee begonnen, maar door fysieke problemen moest ik ophouden. Toen dacht ik: nu weet ik het echt niet meer. Dat is vooral waardoor ik heel graag weer met iemand wilde praten. In mijn eigen omgeving is dat niet heel vanzelfsprekend.’
Die iemand vond Paula in coach Ildikó. Samen gingen ze aan de slag en voerden veel gesprekken. Paula vond de aanpak van Ildikó erg prettig. Van tevoren vroeg ze zich wel af hoe de rolverdeling tussen hen zou zijn. ‘Ik vroeg me van tevoren af hoe dat zou gaan. Ik heb bij Eigen Kracht aangegeven dat ik iemand zoek om mij te coachen en Ildikó heeft aangegeven dat ze iemand wil begeleiden. Dan ga je niet over en weer je eigen leven evenveel uitlichten.’ Uiteindelijk voelde Paula zich meteen vrij om te vertellen wie ze was en waar ze stond. Ildikó vertelde hier en daar ook iets over zichzelf. ‘Dat vond ik heel fijn, dat Ildikó niet helemaal niks heeft gezegd over zichzelf en tegen zei: vertel jij maar. Dat is toch best belangrijk.’ Paula vond het ook prettig dat er gewoon iemand was om mee te praten. ‘Ik had kennelijk iemand nodig, waarbij je gewoon over jezelf gaat praten, en die iemand heeft het goede met je voor. Dat is erg bijzonder en heel fijn. Het is een soort gebruik maken van, maar dan in goede zin. Ik heb het gevoel dat ik dingen geplukt heb en dat ik daar heel veel aan heb.’
Ildikó beaamt dit: ‘Wat heel erg heeft geholpen, is dat Paula vanaf het begin helemaal open was. Ze heeft me zoveel informatie gegeven, dat het voor mij makkelijk was om haar te helpen.’ De training die de coaches van Eigen Kracht volgen heeft Ildikó geholpen bij haar aanpak. Maar ze is ook opgeleid als coach. Van jongs af aan zat het coachen er al in. ‘Ik denk dat ik eigenlijk mijn hele leven al een coach was, zonder diploma.’
Naast de gesprekken met Ildikó heeft Paula via Eigen Kracht meegedaan met een massagecursus en kreeg ze een rondleiding in het naaiatelier van I-did. Hier kunnen mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt een gratis opleiding tot kleermaker of naaister krijgen. Dit vond ze een ontzettend leuk concept en als ze niet voor de land- en tuinbouwopleiding had gekozen, zou ze dit zeker kunnen zijn gaan doen. In de gesprekken met Ildikó kwam ze erachter dat land- en tuinbouw echt haar passie is. ‘Ik heb lang een natuurterrein beheerd en dat is opgehouden. Nu merk ik dat ik daar een soort verdriet of rouw over heb. Dat ik dat allemaal kwijt ben. Ik weet nu dat ik dit echt moet gaan doen.’
Wat Paula het meest is bijgebleven, is dat ze gesteund is in haar zoektocht. ‘Dat is voor mij het allergrootste geweest. Dat er iemand was, en nog wel iemand een stuk jonger dan ik, die gewoon tegen mij zei: kom op, het kan gewoon, ga maar kijken. Het vertrouwen dat ik dat nu kan gaan doen is er.’ Ook Ildikó ziet dit terug. ‘Ze ziet er helemaal anders uit, vind je niet?’
Coach Ildikó kijkt ook met een goed gevoel terug op de coaching. ‘Ik had niet verwacht dat iemand tegen zou komen die zo in mijn wereld past. Ik heb van de levenservaring van Paula geleerd. Ik heb iemand zien ontplooien, opengaan, echt heel mooi. Ik heb iemand in vier maanden steeds zekerder zien worden en haar weg zien vinden. We hebben het gehad over genieten van het hier en nu. En als je dat doet komt het naar je toe, daar geloof ik in. Een keer kwam Paula naar me toe en zei: ‘Ik heb gedroomd dat ik het kan.’ En op dat moment kwam het naar haar toe. Dat is een soort draai, die je alleen zelf kan maken. Iemand kan je steunen, maar alleen jij kan die draai maken. Ik denk dat je op dat moment je eigen talenten en inspiraties vindt.’
De toekomst ziet Paula hoopvol tegemoet. Hoe het er precies gaat zien weet ze nog niet. ‘Ik zie het als een route, en niet zozeer als een plek die ik in de toekomst kan aanwijzen. Het is meer een pad dat ik hoopvol insla. De land- en tuinbouwopleiding gaat twee jaar duren. Het leuke is, het is een heel gemêleerd gezelschap. Ik weet zeker dat ik mensen en ideeën tegenkom onderweg. En als het niet uitdraait op een baan waarmee ik geld verdien, dan zie ik ook wel weer verder. Dan beschouw ik het toch als iets wat ik ontzettend graag wil leren en waar ik beter in wil worden. Maar het zou toch fijn zijn als ik ooit een baan krijg.’
